Dyrektywa Rady z dnia 19 lutego 1973 r. dotycząca harmonizacji przepisów prawnych państw członkowskich odnoszących się do sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytkowania w określonych zakresach napięcia (73/23/EWG) zwana dyrektywą niskonapięciową - LVD, w językach oficjalnych Wspólnot Europejskich była opublikowana w Dzienniku Urzędowym WE nr L 77 z 26 marca 1973 r. W 1993 roku do dyrektywy niskonapięciowej wprowadzono zmiany dyrektywą 93/68/EWG z 22 lipca 1993 r. zmieniającą dyrektywy [...], 73/23/EWG (sprzęt elektryczny przeznaczony do użytkowania w określonych zakresach napięcia) opublikowaną w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich nr L 220 z 30 sierpnia 1993 r.

Dyrektywa niskonapięciowa jest dyrektywą w pełni zharmonizowaną, tzn., że zastąpiła ona istniejące krajowe przepisy państw członkowskich WE dotyczące sprzętu elektrycznego. Oznacza to również, że wprowadzenie na rynek sprzętu elektrycznego jest możliwe tylko wtedy, jeżeli sprzęt ten spełnia wymagania dyrektywy. Państwa członkowskie natomiast, nie mogą utrudniać swobodnego przepływu i sprzedaży sprzętu spełniającego takie wymagania.

Dyrektywa niskonapięciowa, wdana w 1973 r. jest dyrektywą nowego podejścia, chociaż była wydana dwanaście lat przed uchwałą Rady o nowym podejściu do harmonizacji technicznej i normalizacji. Była to pierwsza dyrektywa w, wówczas, EWG zredagowana tak, że zawiera tylko ogólne wymagania zasadnicze dotyczące wyrobów z obejmowanego przez siebie obszaru, "odsyłając" wymagania szczegółowe do norm i innych przepisów technicznych. Stała się ona jakby pierwowzorem następnych dyrektyw nowego podejścia, które są zredagowane w podobny sposób.