Wymagania zawarte w dyrektywie niskonapięciowej stosuje się do wszelkiego rodzaju sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytkowania przy napięciu nominalnym z zakresów między 50 V a 1 000 V prądu przemiennego, oraz między 75 V a 1 500 V prądu stałego.

Inaczej mówiąc, LVD dotyczy wyrobów konsumpcyjnych i środków produkcji przeznaczonych do pracy w wyżej wymienionych zakresach napięcia, takich jak: wszelkiego rodzaju urządzenia elektryczne, elektronarzędzia, sprzęt oświetleniowy, w tym zapłonniki, aparaturę rozdzielczą i sterowniczą, systemy układania przewodów, złącza wtykowe z przewodami przyłączeniowymi, elektryczny sprzęt instalacyjny (z wyjątkiem taśm izolacyjnych ) itd.

W ogólności, w zakres dyrektywy włączono zarówno sprzęt elektryczny przeznaczony do użytkowania bezpośredniego jak i sprzęt elektryczny przeznaczony do wbudowania do innych urządzeń.

LVD nie dotyczy:

- wyrobów, które zostały objęte innymi dyrektywami Wspólnoty:
         - sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytkowania w atmosferze zagrożonej wybuchem,
         - wyposażenia elektrycznego o przeznaczeniu radiologicznym i medycznym,
         - części elektrycznych wind pasażerskich i towarowych,
         - liczników energii elektrycznej,
         - zakłóceń radioelektrycznych oraz

- sprzętu elektrycznego, który nie jest objęty żadną dyrektywą:
         - wtyczek i gniazd wtyczkowych do użytku domowego ,
         - urządzeń sterujących do ogrodzeń pod napięciem,
         - specjalistycznego sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytkowania na statkach, w samolotach oraz w
           taborze kolejowym, spełniającego wymagania bezpieczeństwa ustalone przez organizacje międzynarodowe, w
           skład których wchodzą państwa członkowskie.

Sprzęt wymieniony w trzech ostatnich pozycjach, nie objęty żadną dyrektywą nie musi mieć oznaczenia CE.
Dyrektywa nie dotyczy również narzędzi przeznaczonych do pracy pod napięciem, np. wkrętaków, szczypiec itp., ani urządzeń zasilanych z baterii o napięciach mniejszych niż 75 V prądu stałego. Natomiast ładowarki do tych baterii oraz sprzęt, który ma wbudowane zasilacze, pracujące przy napięciach określonych zakresem dyrektywy a także oddzielne zasilacze do sprzętu przeznaczonego do pracy przy zasilaniu z baterii, są objęte dyrektywą.

Z obszaru obowiązywania LVD wyłączono także niektóre rodzaje sprzętu elektrycznego projektowanego i produkowanego do użytkowania jako elementy podstawowe, z przeznaczeniem do wbudowania ich do innego sprzętu elektrycznego. Zagrożenie, jakie one stwarzają w dużej mierze zależy od tego, w jaki sposób będą one połączone z produktem finalnym oraz od ogółu charakterystyk produktu finalnego. Za takie podstawowe elementy uważa się układy elektroniczne i niektóre inne części składowe urządzeń elektrycznych .

Biorąc pod uwagę zakres objęty dyrektywą niskonapięciową, takie podstawowe elementy, które pod względem bezpieczeństwa znamy tylko w bardzo ogólnym zarysie, poddaje się pod ocenę pod względem sposobu ich wbudowania i jako takie nie są one objęte dyrektywą. W szczególności, nie muszą one mieć oznaczenia CE. Równocześnie inne elementy elektryczne, również przeznaczone do wbudowania do sprzętu elektrycznego, ale które można zbadać pod kątem spełnienia wymagań bezpieczeństwa , jak na przykład niektóre typy transformatorów i silników elektrycznych są, jako takie, objęte dyrektywą niskonapięciową i muszą mieć oznaczenie CE. Ponadto, zakresu wyłączenia elementów podstawowych nie wolno zrozumieć źle i nie może być on rozciągnięty na takie elementy, jak na przykład lampy, zapłonniki, bezpieczniki, łączniki do użytku domowego, elementy instalacji elektrycznej itd., które, choćby były często używane w połączeniu z innym sprzętem elektrycznym i były odpowiednio instalowane w taki sposób by wydobyć ich funkcje użyteczne, powinny być same rozpatrywane jako sprzęt elektryczny w rozumieniu dyrektywy.