Rozporządzenie określa:
- zasadnicze wymagania dla sprzętu elektrycznego;
- warunki i tryb dokonywania oceny zgodności;
- sposób znakowania sprzętu elektrycznego oraz
- wzór oznakowania CE.

W drugim paragrafie rozporządzenia podano wyroby i zjawiska, których rozporządzenie nie dotyczy. Są one identyczne z wymienionymi w załączniku 2. do LVD.

Rozporządzenie "definiuje" sprzęt elektryczny (patrz "Definicje") i stawia warunek, że sprzęt elektryczny może być wprowadzony do obrotu tylko wówczas, jeżeli po skonstruowaniu zgodnie z zasadami dobrej praktyki inżynierskiej w zakresie zasad bezpieczeństwa nie zagraża bezpieczeństwu ludzi, zwierząt domowych i mieniu, po warunkiem jego właściwego zainstalowania, utrzymywania we właściwym stanie technicznym i użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, a także jeżeli jest oznakowany w sposób określony.

W kolejnych paragrafach rozporządzenie podaje zasady bezpieczeństwa, czyli zasadnicze wymagania, jakie musi spełniać sprzęt elektryczny. Są one identyczne z podstawowymi zasadami bezpieczeństwa, podanymi w załączniku 1. do LVD.

Dalej jest określona zasada domniemania zgodności spełnienia zasadniczych wymagań oraz określona procedura oceny zgodności, która ma być dokonywana na podstawie wewnętrznej kontroli produkcji, czyli według modułu A.
Po pozytywnej ocenie zgodności rozporządzenie wymaga od producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela
- zapewnienia i zadeklarowania, że sprzęt elektryczny spełnia zasadnicze wymagania,
- sporządzenia stosownej dokumentacji technicznej, określając jej zawartość i termin przechowywania,
- wystawienia deklaracji zgodności, określając jej zawartość i termin przechowywania oraz
- naniesienia na sprzęt elektryczny oznaczenia CE, potwierdzającego zgodność tego sprzętu z przepisami
  rozporządzenia, czyli z dyrektywą niskonapięciową 73/23/WE.

W rozporządzeniu podano również sposób znakowania i wzór oznaczenia CE oraz warunek, że w przypadku, gdy sprzęt elektryczny podlega także przepisom innych rozporządzeń (dyrektyw), które przewidują oznakowanie CE, naniesione na sprzęcie elektrycznym oznaczenie CE musi wskazywać, że sprzęt ten spełnia również wymagania określone w tych rozporządzeniach (dyrektywach).

Rozporządzenie ustala termin jego obowiązywania od dnia uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej.
Już opublikowane rozporządzenie, z opóźnionym terminem jego wejścia w życie, w znaczny sposób ułatwi polskim producentom przygotowanie się do nowego sposobu oceny zgodności produkowanych wyrobów. W przypadku sprzętu elektrycznego, po wejściu w życie rozporządzenia, producent będzie mógł na swoją odpowiedzialność sam oceniać, czy jego produkt można uznać za bezpieczny, czyli czy jest zgodny z wymaganiami rozporządzenia. Prawo nie będzie narzucało producentowi zastosowania konkretnych szczegółowych rozwiązań w celu spełnienia zasadniczych wymagań zawartych w rozporządzeniu. Będzie mógł on się posługiwać zarówno własnymi opracowaniami i sposobami potwierdzającymi spełnienie tych wymagań, jak też korzystać z domniemania zgodności, poprzez udowodnienie, że wyrób jest zgodny z przepisami właściwych norm zharmonizowanych.

Z chwilą wejścia w życie omawianego rozporządzenia i innych rozporządzeń wprowadzających do polskiego prawa inne dyrektywy, naniesienie przez producenta oznaczenia CE na sprzęt elektryczny będzie potwierdzeniem zgodności tego sprzętu z postanowieniami wszystkich rozporządzeń (dyrektyw) dotyczących danego sprzętu. Producent będzie musiał sam zdecydować, którym rozporządzeniom (dyrektywom) podlega jego wyrób.

Rozporządzenia wprowadzające dyrektywy nowego podejścia do polskiego prawa to nie tylko ułatwienie polskim producentom wprowadzania wyrobu do obrotu, ale również zwiększenie odpowiedzialności za swoje wyroby.
Od chwili uzyskania przez Polskę członkostwa w Unii Europejskiej, czyli od wejścia w życie obowiązywania rozporządzeń, na rynku polskim będą mogły być umieszczane jedynie wyroby spełniające zasadnicze wymagania dotyczące tych wyrobów. Za wyrób wprowadzony na rynek i jego bezpieczne użytkowanie będzie odpowiedzialny tylko i wyłącznie producent.

Wszystkie wyroby znajdujące się na rynku będą podlegały kontroli spełniania przez nie zasadniczych wymagań . Producent będzie zobowiązany do okazywania, na żądanie organu kontroli rynku, dokumentacji dowodzącej zgodności wyrobu z wymaganiami odpowiednich rozporządzeń oraz do natychmiastowego wykonania decyzji tych organów.
Na zakończenie należy przypomnieć, że do czasu wejścia w życie rozporządzenia wdrażającego do polskiego prawa dyrektywę niskonapięciową, w odniesieniu do sprzętu elektrycznego obowiązują uproszczone procedury certyfikacyjne wynikające z przyjętego przez stronę polską Protokółu do Europejskiego Porozumienia w sprawie Oceny

Zgodności i wynikających z niego polskich aktów prawnych, tzn.:

- ustawy z dnia 22 lipca 1999 r. o zmianie ustawy o badaniach i certyfikacji (Dz.U. nr 70 z 26 sierpnia 1999 r.,
  poz. 776);

- rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 1999 r. w sprawie wykazu wyrobów wyprodukowanych w Polsce, a
  także wyrobów importowanych do Polski po raz pierwszy, mogących stwarzać zagrożenie albo służących ochronie lub
  ratowaniu życia, zdrowia lub środowiska, podlegających obowiązkowi certyfikacji na znak bezpieczeństwa i
  oznaczania tym znakiem, oraz wyrobów podlegających obowiązkowi wystawiania przez producenta deklaracji
  zgodności (Dz. U. nr 5 z dnia 28 stycznia 2000 r., poz. 53);

- rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 13 stycznia 2000 r. w sprawie trybu wydawania dokumentów
  dopuszczających do obrotu wyroby mogące stwarzać zagrożenie, albo, które służą ochronie lub ratowaniu życia,
  zdrowia i środowiska, wyprodukowane w Polsce lub pochodzące z kraju, z którym Polska zawarła porozumienie w
  sprawie uznawania certyfikatu zgodności lub deklaracji zgodności wystawianej przez producenta, oraz rodzajów tych
  dokumentów (Dz. U. nr 5 z dnia 28 stycznia 2000 r., poz. 58).