Kierując się podanymi w akapitach wstępnych wskazówkami, wytwórca powinien podczas projektowania tak uwzględniać wszelkie czynniki, aby urządzenie było bezpieczne podczas całego życia urządzenia. Podczas projektowania należy uwzględnić w szczególności następujące czynniki:

- ciśnienia wewnętrzne i zewnętrzne,
- temperatury otoczenia i temperatury robocze,
- ciśnienia statyczne oraz masy zawartości czynników w warunkach próby i w warunkach roboczych,
- obciążenia występujące zarówno podczas transportu jak i spowodowane trzęsieniem ziemi lub wiatrem, jeżeli takie
  występują,
- siły reakcji od podpór, zamocowań i rurociągów,
- korozję , erozję, zmęczenie, itp.
- rozkład płynów nietrwałych.

Dyrektywa umożliwia projektowanie zarówno na podstawie metody obliczeniowej, jak i doświadczalnej. Metoda doświadczalna bez obliczeń może mieć zastosowanie jedynie dla urządzeń, dla których iloczyn PS x V jest mniejszy niż 6000 bar x litr, lub PS x DN jest mniejszy niż 3000 bar x litr. Warunek pierwszy ma zastosowanie do urządzeń, dla których kryterium klasyfikacyjnym według załącznika II jest pojemność (zbiorniki, kotły i np. osprzęt). Warunek drugi ma zastosowanie do urządzeń, dla których kryterium klasyfikacyjnym według załącznika II jest wymiar nominalny (rurociągi oraz, jeżeli ma to zastosowanie np. osprzęt). Moduł B1 nie ma zastosowania do urządzeń walidowanych metodą projektowania doświadczalnego - Interpretację taką podaje wytyczna 5/1.

Urządzenie projektowane według metody doświadczalnej zostaje sprawdzone podczas przeprowadzenia badań według odpowiedniego programu badań na reprezentatywnej próbce urządzeń lub kategorii urządzeń. Program badań powinien być jednoznacznie ustalony przed rozpoczęciem badań oraz uzgodniony z jednostką notyfikowaną. Powinien on zawierać informacje dotyczące kryteriów akceptacji wyników badań i powinien obejmować:

- wytrzymałościową próbę ciśnieniową. Określając wysokość próby wytrzymałościowej należy brać pod uwagę wartość najwyższego dopuszczalnego ciśnienia, uwzględnić najwyższe dopuszczalne temperatury (uwzględnić należy różnice pomiędzy temperaturą próby i obliczeniową), własności materiału (zmiany własności materiału w zależności od temperatury),

- badania określone na podstawie ustalonych dla urządzeń warunków eksploatacyjnych takich jak wytrzymałość temperaturowa w określonych temperaturach, liczba cykli przy określonych poziomach naprężeń. Takie badania przeprowadza się gdy urządzenie pracuje w zakresach temperatur pełzania lub występuje zjawisko zmęczenia materiału spowodowanego zjawiskami cyklicznej zmiany naprężeń,

- dodatkowe badania uwzględniające zjawiska korozji lub uszkodzeń zewnętrznych, jeżeli takie zjawiska można racjonalnie przewidzieć.

Projektowanie według metod obliczeniowych. Zasadnicze wymagania bezpieczeństwa nie podają metod obliczania i formuł obliczeniowych, a podają jedynie zasady ogólne, które należy stosować. Metoda projektowania obliczeniowego powinna uwzględniać ograniczenie dopuszczalnych naprężeń w urządzeniach ciśnieniowych dla różnych rodzajów uszkodzeń i warunków pracy. Należy wówczas zastosować odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa, które całkowicie wyeliminują niepewność wynikającą z wytwarzania, rzeczywistych warunków pracy, modeli obliczeniowych oraz własności i zachowania się materiału. Metody te powinny zapewnić wystarczający i spójny zapas bezpieczeństwa (tam gdzie ma to zastosowanie zgodnie z wymaganiami rozdziału 7). Można zastosować następujące metody projektowania:

- projektowanie na podstawie wzorów - metoda najczęściej stosowana,
- projektowanie na podstawie analizy,
- projektowanie na podstawie mechaniki pękania.

Podczas projektowania należy wykonać właściwe obliczenia projektowe. W tych obliczeniach należy uwzględnić m.in. ciśnienia obliczeniowe i temperatury obliczeniowe z odpowiednimi zapasami bezpieczeństwa. Zapasy te, w przypadku ciśnienia obliczeniowego powinny uwzględniać ciśnienia dynamiczne oraz statyczne, możliwe do przewidzenia różnice ciśnień w różnych przestrzeniach urządzeń wieloprzestrzeniowych, rozkłady płynów niestabilnych oraz generalnie powinny zapewniać, że ciśnienie obliczeniowe nie jest niższe od najwyższego dopuszczalnego ciśnienia. Podobnie, zapasy bezpieczeństwa dla temperatur powinny uwzględniać wszystkie możliwe kombinacje.

Podczas wykonywania obliczeń projektowych należy uwzględniać własności materiałów konstrukcyjnych przyjmując odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa. W obliczeniach uwzględnia się następujące właściwości materiału:

- granicę plastyczności lub umowną granicę plastyczności,
- wytrzymałość na rozciąganie,
- wytrzymałość na pełzanie,
- dane zmęczeniowe,
- moduł Younga,
- odpowiedni stopień odkształcenia plastycznego,
- udarność,
- odporność na pękanie.

Podczas obliczeń należy uwzględnić odpowiednie współczynniki wytrzymałościowe złącz, zależnie np. od rodzaju badań nieniszczących. W obliczeniach należy uwzględnić również projektowaną liczbę cykli przy określonych naprężeniach (w przypadku zmęczenia), projektowaną liczbę godzin pracy (w przypadku pełzania), projektowany naddatek na korozję (w przypadku korozji). Uwzględnić należy również aspekt stateczności występujący podczas transportu i przemieszczania urządzeń.

Zapewnienie bezpiecznej obsługi i eksploatacji. Podczas użytkowania urządzeń ciśnieniowych występuje konieczność zapewnienia bezpieczeństwa osobom je obsługującym. W ramach projektowania należy zapewnić bezpieczeństwo obsługi wynikające z uszkodzeń oraz z działania zamknięć i występujących otworów, niebezpiecznych zrzutów z urządzeń zabezpieczających, niebezpieczeństw wynikających z działania ciśnienia i próżni (jeżeli takie istnieją), temperatur powierzchni urządzeń, rozkładu płynów nietrwałych.

Ponadto, w przypadku stosowania pokryw włazowych, muszą one posiadać urządzenia umożliwiające użytkownikowi upewnienie się, czy ich otwarcie nie spowoduje zagrożenia.

Środki umożliwiające badanie. Ponieważ większość urządzeń ciśnieniowych wymaga przeprowadzania badań ich stanu, wynikające z konieczności monitorowania stopnia zużycia, wymagane jest aby konstrukcja tych urządzeń umożliwiała wykonanie takich badań, np. poprzez zaprojektowanie otworów inspekcyjnych takich jak włazy, wyczystki, itp. Jedynie w przypadku gdy urządzenie jest zbyt małe, otwieranie urządzenia miałoby ujemny wpływ na jego stan lub substancja (czynnik roboczy) nie ma szkodliwego działania, można zastosować inne środki zapewniające bezpieczny stan urządzenia.

Urządzenia odwadniające i odpowietrzające. Urządzenia takie powinny być stosowane w urządzeniach ciśnieniowych, jeżeli jest to konieczne w celu umożliwienia bezpiecznego czyszczenia, przeprowadzania kontroli i konserwacji, tak aby uniknąć innych szkodliwych efektów fazie eksploatacji, badań urządzenia.

Korozja lub inne zagrożenia chemiczne. Jako zjawisko powodujące uszkadzanie ścianek urządzeń ciśnieniowych wymieniono korozję oraz szkodliwe oddziaływanie chemiczne czynnika i środowiska zewnętrznego, które powinno zostać uwzględnione podczas projektowania urządzeń poprzez zastosowanie naddatków materiałowych lub inną ochronę (np. platerowanie, emaliowanie i inne).

Zużycie. Zjawisko erozji oraz ścierania traktowane jest obok korozji jako dodatkowy czynnik mogący pogorszyć stan urządzenia. W związku z tym podczas projektowania należy wziąć pod uwagę również jego efekty. Powinno się zminimalizować skutki tego zjawiska poprzez zastosowanie odpowiedniego naddatku lub wykładzin, umożliwienie wymiany elementów podlegających zużyciu, dodatkowo poprzez umieszczenie odpowiednich zapisów w instrukcjach podających niezbędne wytyczne do ciągłego bezpiecznego użytkowania urządzenia (np. zalecenia dotyczące ciągłego monitorowania stanu zużycia urządzenia).

Zespoły. Jako konstrukcje składające się z kilku współpracujących urządzeń, powinny one zostać tak zaprojektowane, aby ich poprawny montaż był możliwy oraz w stanie zespolonym nadawały się do spełniania swych funkcji.

Postanowienia dotyczące napełniania i opróżniania. Niepożądane i niebezpieczne zjawiska występujące podczas napełniania i opróżniania takie jak przepełnienie lub przekroczenie ciśnienia, niekontrolowane uwolnienie płynu pod ciśnieniem podczas opróżniania, niebezpieczne przyłączanie lub odłączanie powinny zostać uwzględnione w konstrukcji urządzenia.

Ochrona przed przekroczeniem dopuszczalnych parametrów granicznych. Z uwagi na dające się przewidzieć możliwości przekroczenia dopuszczalnych parametrów (takich jak ciśnienie, temperatura, maksymalny dopuszczalny poziom cieczy) powodujące niebezpieczeństwo w użytkowaniu urządzeń, ich konstrukcja powinna przewidywać możliwość zastosowania urządzeń ochronnych lub ich kombinacji takich jak osprzęt zabezpieczający czy urządzenia do monitorowania i/lub układy alarmowe. Układy takie są szeroko stosowane we współczesnych urządzeniach ciśnieniowych oraz zespołach urządzeń ciśnieniowych.

Osprzęt zabezpieczający. Osprzęt zabezpieczający powinien być niezawodny i nadawać się do wykonywanych zadań, ponadto powinien być zaprojektowany zgodnie z zasadami projektowania obejmującymi zapewnienie bezpieczeństwa w razie jego uszkodzenia, autodiagnozę oraz redundancję, ponadto nie powinien pełnić innych funkcji (np. regulacyjnych). W szczególności wymienione zostały urządzenia ograniczające ciśnienie oraz urządzenia monitorujące temperaturę.

Zgodnie z praktyką stosowaną w zakresie urządzeń ciśnieniowych, w przypadku urządzeń ograniczających ciśnienie wymaga się, aby krótkotrwały wzrost ciśnienia utrzymywany był w granicach opisanych w pkt. 7.3 załącznika I do dyrektywy, tj. nie przekraczał 10% PS.

Zewnętrzne zagrożenia pożarowe. Jeżeli to niezbędne urządzenia powinny posiadać odpowiedni osprzęt ograniczający uszkodzenia w razie pożaru zewnętrznego.