Zapisy pkt. 7 załącznika I do dyrektywy, jako niezwykle ważne z punktu widzenia ich stosowania, przytaczamy w całości wraz z komentarzami:

"Postanowienia podane poniżej stosuje się jako zasady ogólne. Jeżeli jednak nie są one stosowane, włączając w to przypadek braku konkretnego określenia materiałów oraz niezastosowania norm zharmonizowanych, wytwórca powinien wykazać, że podjęto odpowiednie środki w celu uzyskania równoważnego ogólnego poziomu bezpieczeństwa. (...) Postanowienia podane poniżej uzupełniają wymagania zasadnicze podane w rozdziałach 1 do 6 w odniesieniu do urządzeń ciśnieniowych, których dotyczą".

Sposób udowodnienia "równoważnego ogólnego poziomu bezpieczeństwa" podaje wytyczna 8/6. Szczególne wymagania ilościowe podane w pkt. 7 załącznika I dotyczą określonych mechanizmów uszkodzeń. Jeżeli przyjęto inne wartości, należy w dokumentacji technicznej zidentyfikować odpowiednie mechanizmy uszkodzeń i ich kombinacje oraz przedstawić środki, które należy podjąć w celu utrzymania równoważnego poziomu bezpieczeństwa, wraz z odpowiednim uzasadnieniem. Można przyjąć, że uzyskano "równoważny poziom bezpieczeństwa", jeżeli podjęte środki zapewniają w sposób spójny odpowiednie marginesy bezpieczeństwa obejmujące wszelkie istotne mechanizmy uszkodzeń. Marginesy bezpieczeństwa są odpowiednie i odstępstwo od określonej wartości jest uzasadnione, jeżeli obniżono ryzyko w zakresie danego mechanizmu uszkodzenia, lub zastosowano dodatkowe środki zapewniające nie zwiększenie ryzyka.

Jeżeli do urządzenia zastosowano normę zharmonizowaną, nie potrzeba dalszych uzasadnień dla przyjętych wartości ilościowych.

Wymaganie wykazania równoważnego ogólnego poziomu bezpieczeństwa ma zastosowanie zarówno do samego wyrobu, jak i do środków podjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa. Zastosowanie "uznanych" kodów i specyfikacji nie jest samo w sobie wystarczające do dowiedzenia równoważnego ogólnego poziomu bezpieczeństwa.

Istnieje zatem możliwość stosowania innych uznanych specyfikacji technicznych, gdyż stosowanie norm zharmonizowanych nie jest obowiązkowe. Dyrektywa nie zawiera jednak postanowień dotyczących domniemania zgodności z dokumentami innymi niż normy zharmonizowane. Wytwórca stosując inny dokument, w swojej dokumentacji technicznej powinien opisać rozwiązania przyjęte w celu spełnienia zasadniczych wymagań dyrektywy. Jednostka notyfikowana powinna walidować takie rozwiązanie, jeżeli jest to wymagane w ramach wybranego modułu. Jeżeli w celu spełnienia wymagań załącznika I stosowana jest inna specyfikacja niż norma zharmonizowana, istotna jest wyłącznie zawartość techniczna tej specyfikacji (patrz wytyczna 9/5).
Punkt 7 załącznika I zawiera wymagania ilościowe dla naprężeń dopuszczalnych, współczynników złącz, urządzeń ograniczających wzrost ciśnienia, w szczególności w zbiornikach ciśnieniowych oraz ciśnienia próby hydraulicznej.

W przypadku przewagi obciążeń statycznych i temperatur poza zakresem znaczącego pełzania, określono wartości dopuszczalnych zredukowanych naprężeń błonowych, które w zależności od zastosowanego materiału nie mogą przekroczyć niższej z wartości podanych w tabeli.

Tabela (Dokument PDF)

Urządzenia ograniczające wzrost ciśnienia, w szczególności w zbiornikach ciśnieniowych, powinny być tak skonstruowane, aby chwilowy wzrost ciśnienia podczas ich działania nie przekraczał 10% najwyższego dopuszczalnego ciśnienia PS.

W przypadku zbiorników ciśnieniowych, ciśnienie próby hydraulicznej nie powinno być niższe od mniejszej spośród dwóch podanych wartości:

- ciśnienia odpowiadającego najwyższemu obciążeniu, któremu urządzenie może być poddane w czasie eksploatacji, z
  uwzględnieniem najwyższego dopuszczalnego ciśnienia oraz najwyższej dopuszczalnej temperatury, pomnożonego
  przez współczynnik 1,25 albo

- najwyższego dopuszczalnego ciśnienia pomnożonego przez współczynnik 1,43

Własności materiału. Jako wymóg ilościowy zapewniający odpowiedni poziom plastyczności stali podano wartości wydłużenia nie mniejszego niż 14% dla próby rozciągania przeprowadzonej na próbkach znormalizowanych, oraz udarności na próbce ISO V w temperaturze nie wyższej niż 20 st. C (lecz nie wyższej niż najniższa planowana temperatura pracy) nie powinna być mniejsza niż 27 J.