Wszystkie zasadnicze wymagania bezpieczeństwa określone są w sposób ogólny, tak jak w innych dyrektywach Nowego Podejścia, i często nie zawierają wymagań ilościowych. Dlatego też niezbędne jest stosowanie w projektowaniu, wytwarzaniu i badaniu zbiorników odpowiednich specyfikacji technicznych zawierających szczegółowe wymagania ilościowe dotyczące materiałów, obliczeń wytrzymałościowych, wymagań dotyczących badań, kryteriów akceptacji, itp. Uprzywilejowaną pozycję wśród specyfikacji technicznych mają normy zharmonizowane. Normy zharmonizowane z dyrektywą 87/404/EWG to głównie normy serii PN-EN 286. Pozostałe normy zharmonizowane obejmują jedynie niektóre zasadnicze wymagania bezpieczeństwa, takie jak wymagania dotyczące badań czy spawania.

Zastosowanie w całości norm zharmonizowanych pociąga za sobą domniemanie zgodności wykonanego według nich zbiornika z dyrektywą 87/404/EWG. Nie wyklucza to stosowania innych specyfikacji technicznych które mogą spełniać wymagania dyrektyw. W większości przypadków wytwórcy stosują jednak ww. normy. Zasadnicze wymagania bezpieczeństwa, zawarte są w załączniku I do dyrektywy 87/404/EWG (odpowiednio w rozdziale 2 rozporządzenia). Zgrupować je można w wymagania dotyczące: materiałów, konstrukcji zbiornika, procesów wytwarzania oraz oddawania zbiorników do użytku.

Materiały stosowane na elementy ciśnieniowe prostych zbiorników powinny być zgodne z przewidywanym zastosowaniem zbiorników, jak również powinny być spawalne, ciągliwe i odporne na obciążenia udarowe, tak aby ewentualne pęknięcia nie powodowały fragmentacji zbiornika i nie miały charakteru kruchego oraz odporne na starzenie.

Ponadto stale jakościowe niestopowe powinny być uspokojone i dostarczone w stanie normalizowanym lub w stanie równoważnym, o określonej zawartości węgla (max 0,25%) oraz siarki i fosforu (max 0,05% dla każdego z tych składników) oraz posiadające określone własności wytrzymałościowe takie jak wytrzymałość na rozciąganie Rmmax mniejsza niż 580 N/mm2. Materiały powinny posiadać odpowiednie wydłużenie oraz udarność, których wartości określono w dyrektywie. I tak stale powinny charakteryzować się wydłużeniem po zerwaniu:
- dla próbek pobranych równolegle do kierunku walcowania A>22% dla grubości większej lub równej 3mm, oraz
  A80>17% dla grubości mniejszej niż 3mm (wielkości A zdefiniowane w dyrektywie to wydłużenie po zerwaniu
  wyrażane w %);
- dla próbek pobranych poprzednio do kierunku walcowania odpowiednio 20% i 15% dla odpowiednich grubości.

Średnia udarność KCV powinna wynosić dla najniższej temperatury roboczej dla trzech próbek równoległych w kierunku walcowania 35 J/cm2 .

Podobne wymagania określono dla zbiorników aluminiowych, gdzie oczywiście odpowiednie wartości własności wytrzymałościowych są inne niż dla stali. Aluminium niestopowe powinno zawierać nie mniej niż 99,5% czystego aluminium. Ponadto materiały aluminiowe powinny być dostarczone w stanie wyżarzonym oraz powinny mieć największą wytrzymałość na rozciąganie Rmmax nie większą niż 350 N/mm2 w wyrobie natomiast wydłużenie po zerwaniu powinno być większe niż 16% dla kierunku wzdłużnego i większe niż 14% dla próbek poprzecznych.

Dyrektywa podaje ponadto odpowiednie wymagania dotyczące materiałów spawalniczych, które powinny być kompatybilne z materiałami spawanymi.

Konstrukcja zbiorników powinna uwzględniać parametry ich pracy, takie jak najniższą i najwyższą temperaturę roboczą (Tmin, Tmax) i najwyższe ciśnienie robocze (PS). Konstrukcja zbiorników powinna umożliwić oględziny wnętrza zbiornika, odpowietrzenie, stałość własności wytrzymałościowych podczas całego przewidzianego okresu użytkowania oraz odpowiednią odporność na korozje w czasie użytkowania. Dopuszczalny jest chwilowy wzrost ciśnienia o wartość nie przekraczającą 10% PS podczas działania urządzeń zabezpieczających przed wzrostem ciśnienia, takich jak zawory bezpieczeństwa.

Dyrektywa podaje dwa sposoby projektowania zbiorników prostych: metodę obliczeniową oraz doświadczalną. Metoda obliczeniowa opiera się o teorię wytrzymałości, natomiast metoda doświadczalna, którą można stosować dla zbiorników o parametrach nie przekraczających 3000 bar x litr, opiera się na potwierdzeniu wytrzymałości zbiorników podczas próby ciśnieniowej o ciśnieniu 5-cio krotnego ciśnienia roboczego. Podczas takiej próby odkształcenie obwodowe nie może przekroczyć 1% wydłużenia.

Procesy wytwarzania, a w szczególności procesy spawania, powinny być prowadzone przez wykwalifikowany personel oraz przy zastosowaniu zatwierdzonych technologii spawania. Zbiorniki powinny być wytwarzane i poddawane kontroli w czasie wytwarzania zgodnie z dokumentacją projektowo-wykonawczą. Personel, o którym mowa to spawacze. Praktycznie zapis ten oznacza konieczność egzaminowania spawaczy przez jednostki notyfikowane oraz zatwierdzanie technologii spawania przez te same jednostki.

Oddawanie zbiorników do użytku. Ta część zasadniczych wymagań określa dokumenty, które należy dołączyć oraz sposób oznakowania zbiorników. Jak we wszystkich dyrektywach Nowego Podejścia, również w 87/404/EWG wymaga się, aby zbiornik został wyposażony w instrukcję, zawierającą w tym przypadku dane dotyczące parametrów pracy zbiornika, przewidywanego zastosowania zbiornika, wymagań dotyczących konserwacji i instalowania wpływających na jego bezpieczeństwo. Wszystkie instrukcje powinny być sporządzone w językach urzędowych kraju przeznaczenia.